Wat heerlijk terug op een gewone ziekenhuiskamer te zijn.
Ik voel mijn mondhoekjes krullen van tevredenheid. Er zindert kort iets warms door mijn lijf. Ik knijp mijn ogen even dicht en zucht van opluchting bij het binnenrijden van mijn kamer. Alles is beter dan die 6-daagse op intensieve zorgen. Wat waren het lange dagen, onrustige dagen en ook soms wel bange dagen... Mijn hoedje af voor het team van eenheid 7 (intensieve interne). Zij leveren stuk voor stuk puik werk.
Waarschijnlijk nog enkele dagen in opname... Et alors!
Het herstel, mijn klim uit het dal kan beginnen. Let's go (slow).
Reactie plaatsen
Reacties